کود کلات منگنز

کود کلات منگنز  ماده ای پایدار و دارای قابلیت انحلال در آب بوده و در تقویت رشد گیاهان نقش بسزایی دارد. این محصول عمدتا در صنعت کشاورزی به عنوان ریز مغذی به کار می‌رود و به پیشگیری و اصلاح کمبود منگنز ناشی از عدم تعادل مواد مغذی کمک می‌کند. نقش عمده منگنز در رشد لوله گرده، طویل شدن سلول ریشه، تنفس و جذب نیتروژن، جوانه زنی گرده، فتوسنتز و مقاومت در برابر پاتوژن ها (عوامل بیماری زا) است. به علاوه در جذب فسفر و کلسیم نیز تأثیر زیادی دارد.

کود کلات منگنز چیست؟

از این کود به عنوان منبع عنصر منگنز و اصلاح نارسایی‌های ناشی از کمبود یا عدم تعادل آن استفاده می­شود. از آن­جایی که منگنز با عامل کیلیت کننده ترکیب می‌شود، سرعت جذب آن توسط گیاه نیز افزایش پیدا می‌کند. pH مناسب برای استفاده از این کود بین 5/1 تا 9 است. عنصر منگنز برای واکنش­­های تنفسی مولکول­های کلروپلاست به عنوان یک کاتالیزور به شمار رفته و با متابولیسم نیتروژن نیز ارتباط مستقیم دارد.

مزایای استفاده از کود کلات منگنز

استفاده از این محصول برای گیاهان فواید بسیاری به همراه دارد که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم.

• افزایش میزان جذب مواد مغذی توسط گیاهان
• کمک به تشکیل کلروفیل
• بهبود بهره وری گیاهان
• کمک به فتوسنتز
• تقویت جوانه زنی
• افزایش قابلیت دسترسی به فسفر و کلسیم

افزایش رشد ریشه از دیگر نکات مثبتی است که در اثر استفاده از کود منگنز کلاته حاصل می‌شود.

مکانیسم جذب و فواید منگنز برای گیاه

منگنز به شکلMn2+  و به شکل کمپلکس ارگانیک توسط گیاهان جذب می‌شود. اسیدهای آلی سبک ترشح شده توسط ریشه گیاهان، به جذب منگنز از خاک کمک می‌کنند. فعال کردن آنزیم ها، کمک به انجام فتوسنتز، سنتز لیگنین(عامل استحکام دیواره های سلولی گیاه) و رشد ریشه از مهم ترین نقش های منگنز است.

چه گیاهانی حساسیت بیشتری نسبت به کمبود منگنز دارند؟

نشانه های کمبود منگنز مانند بسیاری از ریز مغذی های دیگر ابتدا از برگ های جوان آغاز می شود. برخی از محصولات کشاورزی به علت حساسیت بالا، نیاز بیشتری به کود کلات منگنز دارند. سویا، دانه های ریز، بادام زمینی، کدو، پیاز، نخود فرنگی، تربچه و لوبیا از جمله این موارد هستند.

سویا

کاهش میزان منگنز باعث می‌شود فضای بین رگبرگ‌ها دچار رنگ پریدگی ‌شود اما خود رگبرگ‌ها سبز باقی بمانند. برگ‌های جدیدتر نیز به مروز رنگ خود را از دست داده و زرد می شوند. شدیدتر شدن کمبود، ممکن است موجب مرگ گیاه شود.

ذرت

ساقه‌های کوتاه و نازک و برگ‌های زرد رنگ از علائم کمبود منگنز در ذرت است. در صورت تشدید کمبود، لکه‌های سفید در نواحی بین رگبرگ ها ظاهر می‌شوند. این نشانه ها نیز ابتدا از برگ های جوان آغاز می‌شود.

پنبه

برگ­های جوان اولین بخش های گیاه هستند که نشانه های کاهش منگنز را از خود نشان می‌دهند. در این شرایط رنگ آنها به خاکستری مایل به زرد یا قرمز تغییر پیدا می‌کند. به خاطر داشته باشید که وجود منگنز بیش از حد در خاک نیز باعث مسمومیت گیاه می‌شود.

دانه های ریز

جو دو سر در این دسته، حساس ترین گیاه به شمار می‌رود. کمبود منگنز در جو، باعث بروز “لکه خاکستری” می­شود که به صورت یک لکه بیضی شکل در لبه برگ های جدید مشاهده می‌شود. این لکه ها به تدریج در کل سطح برگ پخش شده و تعداد آنها نیز بیشتر می‌شود.

پیاز

از دیگر گیاهانی که شدیدا به کود کلات منگنز نیاز دارد، می‌توان به پیاز اشاره کرد. کاهش این عنصر در پیاز باعث رنگ پریدگی فضای بین رگبرگی و در نهایت سوختن آن می‌شود. تاخیر در رشد گیاه و پیازدهی نیز از دیگر نشانه های آن است.

علائم کمبود منگنز

علائم کاهش میزان منگنز دارای مشابهت هایی با نشانه های کمبود آهن است؛ که اصلی ترین آن کلروز بین رگبرگی (برگ های زرد و رگبرگ های سبز) در برگ های جوان است. با پیشرفت کمبود منگنز، رنگ بین رگبرگ ها برنزه و سپس سفید شده و نهایتا منجر به توقف کلی رشد گیاه می‌شود. در این زمان متوجه می‌شویم استفاده از کود کلات منگنز الزامی است.

خطر کمبود منگنز در چه شرایطی بیشتر است؟

یک سری از عوامل باعث افزایش ریسک ابتلا به کمبود منگنز می‌شوند. بالا بودن میزان مواد آلی در خاک، pH بالای زمین و خاک های دارای سطح بالای کبالت و آهک از جمله این موارد هستند.

علائم مسمومیت ناشی از منگنز

علائم این مسمومیت با سوختن نوک برگ ها و حاشیه آنها و همچنین ایجاد لکه های قهوه ای مایل به قرمز روی برگ های مسن شروع می شود. در موارد شدیدتر نیز لکه‌ها بیشتر و بزرگ‌تر شده و به سایر برگ ها سرایت می‌کنند.

جمع بندی

از تاثیر کود کلات منگنز در حیات گیاهان نمی‌توان چشم پوشی کرد. کمبود عنصر منگنز باعث آسیب های فراوانی شده و تجمع آن در گیاه نیز موجب بروز مسمومیت می‌شود. بهره وری بهتر گیاه، جوانه زنی بیشتر و جذب سریع تر مواد مغذی از مزایای این کود است. کود دهی مناسب و به اندازه نقش مهمی در سلامت گیاه و کیفیت محصول نهایی ایفا می‌کند.