منتول

منتول (menthol) با فرمول شیمیایی C₁₀H₂₀O تحت عنوان جوهر نعنا نیز شناخته می شود. نعناع یک اسانس محبوب است که به تنهایی و در ترکیب با سایر اسانس ها استفاده می شود.این ماده جزء اصلی گیاه نعنا و اکالیپتوس است و به عنوان بی حس کننده، ضد درد و ضد خارش مورد استفاده قرار می گیرد و در طعم دهی به غذا و تهیه محصولات آرایشی نیز کاربرد دارد.

در این مقاله به شرح روش تهیه و کاربرد های این ماده می پردازیم و خطرات آن را بررسی می کنیم.

خرید منتول

برای ثبت سفارش و استعلام قیمت منتول کافیست با کارشناسان شرکت مبتکر اندیشان تماس حاصل نمایید و سفارش خود را ثبت کنید تا محصول با بهترین کیفیت و مناسب ترین قیمت در اختیار شما قرار گیرد.

خصوصیات شیمیایی و فیزیکی

این ماده در شکل کریستال های سفید و زرد روشن یافت می شود. در جدول زیر به بخشی از خصوصیات این ماده اشاره شده است:

ساختار
فرمول شیمیایی	C10H20O
جرم مولی	156.1394
نقطه ذوب	41-45 °C
نقطه جوش	212 °C
دانسیته	0.89 g/mL
نقطه اشتعال	200 °F
دمای نگهداری	کمتر از 30 درجه سانتی گراد

این ماده در آب انحلال پذیر نیست اما می توان آن را در حلال هایی مانند اتانول، کلروفرم و اتر حل کرد.

طرز تهیه منتول

برگ های گیاه نعنای وحشی با بخار آب تقطیر می شوند و محصولاتی همچون روغن نعنا و آب بدست می آید.

در مرحله بعد، روغن نعنا تحت فیلتراسیون در شرایط خلا قرار می گیرد و تا دمای پنج الی ده درجه سانتی گراد سرد می شود. در این مرحله شاهد تشکیل کریستال های منتول هستیم.

مکانیسم اثر منتول

این ماده بر کانال های کلسیم و سدیم غشاء سلول های بدن ما تاثیر می گذارد و باعث تحریک آنها می شود. این گیرنده ها مسئول احساس سرما هستند و به این ترتیب وقتی تحت تاثیر منتول قرار می گیرند احساس خنکی ایجاد می شود. 

کاربرد

این ماده به دلیل اثر خنک کنندگی در محصولات مختلفی مانند سیگار، لوازم آرایشی، خمیر دندان، آدامس، شیرینی ها و داروها مورد استفاده قرار می گیرد.

عصاره های مختلف نعنا فلفلی که حاوی این ماده هستند، سالهاست در طب سنتی به عنوان درمانی برای عفونت، بی‌خوابی، سندرم روده تحریک‌پذیر و همچنین دفع حشرات مورد استفاده قرار می گیرند. در این قسمت به شرح بخشی از کاربرد های این ترکیب آلی می پردازیم:

محصولات آرایشی

این ماده در فرمولاسیون آرایشی کاربرد گسترده ای دارد و خاصیت خنک کنندگی و طراوت بخشی آن در این صنعت بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

صنایع غذایی

از این ماده به عنوان طعم دهنده و خوشبو کننده در محصولاتی مانند شیرینی، آدامس و آب نبات استفاده می کنند.

داروسازی

این ماده با ایجاد احساس خنک کنندگی به التیام درد بافت های بدن مورد استفاده قرار می گیرد. از این ماده برای تسکین موقت آرتریت، کمردرد، درد عضلات یا مفاصل، یا کبودی‌ استفاده می‌شود. 

این ترکیب آلی برای کمک به درمان انواع مختلف بیماری های دستگاه گوارش استفاده میشود. به عنوان مثال، می تواند باعث جلوگیری و یا درمان گاز و نفخ شود. همچنین، به درمان احتمالی سندرم روده تحریک پذیر، سوء هاضمه و کولیک کمک کند. این ماده میتواند به صورت پماد موضعی برای کمک به کاهش خارش و التهاب به علت تماس با کندو و… مورد استفاده قرار گیرد.

قطره منتول برای ریه

این قطره باعث کاهش درد و التهاب شده و برای تسکین سرفه تجویز می شود. 

قرص منتول

برای درمان درد دهان و گلو و التیام سرفه های ناشی از سرماخوردگی و قرار گرفتن در معرض محرک ها مورد استفاده قرار می گیرد.

سیگار منتول

این ماده برای اولین بار در دهه های 1920 و 1930 به تنباکو اضافه شد و از اثرات آن می توان به کاهش شدت دود سیگار و تحریک ناشی از نیکوتین اشاره کرد.

MSDS و اطلاعات ایمنی

این ماده در شرایط نرمال و در دمای اتاق پایدار است اما نباید در معرض حرارت و ترکیبات ناسازگاری مانند عوامل اکسید کننده قوی قرار بگیرد. اگر منتول را تا دمای مورد نیاز برای تجزیه شدن حرارت دهیم، گازهای کربن مونوکسید و کربن دی اکسید تولید می کند. 

عوارض منتول

ممکن است این ماده در برخی افراد باعث بروز حساسیت پوستی، تحریک چشم، پوست و مجاری تنفسی شود. توجه داشته باشید که منتول باید توسط ماده دیگری رقیق شود و استفاده از فرم رقیق نشده ی آن بر روی پوست، تحریک پوستی، سوزش و سوختگی را به همراه دارد. 

محصولات حاوی این ترکیب آلی قابل اشتعال هستند. بنابراین، از قرار دادن آنها در نزدیکی حرارت و مواد احتراق پذیر اجتناب کنید. 

جمع بندی

منتول به عنوان یک عامل موضعی با ایجاد یک اثر خنک کننده، در ابتدا باعث تحریک گیرنده های درد و سپس حساسیت زدایی از آنها می شود و به عنوان یک ضد تحریک عمل می کند. از این جهت برای درمان دردهای جزئی عضلانی و مفصلی استفاده می شود. این ماده با گشاد کردن عروق و رگ های خونی جریان خون را افزایش می دهد. افزایش جریان خون مواد مغذی مورد نیاز برای ترمیم سلولی را حمل کرده و مواد زائد را از ناحیه آسیب دیده حذف می کند. مولکول‌های موجود در این ماده به گیرنده‌های سلول‌های ما متصل می‌شوند و این باعث ایجاد اثر بی‌حسی می‌شود.