تست سنجش خلوص آمونیوم فلوراید به منظور تشخیص وجود یا عدم وجود ترکیباتی خاص در نمونه مورد نظر ما انجام می گیرد. برای هر ماده خاص نیاز به انجام آزمایش های خاصی جهت سنجش وجود ناخالصی ها است و نمی توان از یک روش کلی برای تمام مواد استفاده کرد هرچند که اصول و قواعد کلی ای را شاید بتوان تدوین کرد.
هر کدام از آزمایش ها شامل عنوان و شرح انجام تست هستند، به عنوان مثال در تست سنجش مواد غیر فرار که در ادامه مشاهده می کنید عنوان آزمایش مواد غیر فرار است، آنچه که در شرح آزمایش آمده است به این معناست که اگر پس از سوختن، ماده قابل وزنی وجود داشته باشد یعنی این نمونه از فلوراید آمونیوم دارای مقادیری ماده غیر فرار است در غیر این صورت ماده غیر فراری در نمونه مورد آزمایش وجود ندارد.
سایر آزمایش ها نیز همانند آنچه که در بالا شرح داده شد عمل می کنند. رعایت نکات ایمنی و مطالعه برگی ایمنی مواد مصرفی نکته ای ضروری و غیر قابل اغماض در زمان انجام آزمایش ها است.
تست سنجش خلوص آمونیوم فلوراید
مواد غیر فرار
در اثر سوزاندن 10 گرم از آمونیوم فلوراید، باقی مانده قابل وزنی نباید بر جای بماند.
کلراید ها
5 گرم از آمونیوم فلوراید را در 25 سی سی آب حل کرده و سپس چند قطره نیتریک اسید و به دنبال آن محلول نقره نیترات به آن بیفزایید. با افزودن مواد گفته شده نباید در مایع تغییری به وجود بیاید.
سولفات ها و سیلیکوفلورایدها
5 گرم از آمونیوم فلوراید را در یک ظرف پلاتینیومی در 25 سی سی آب حل کنید و سپس 25 سی سی هیدروکلریک اسید و پس از آن محلول باریم کلرید به آن بیفزایید. در محلول به دست آمده هیچگونه کدورتی نباید مشاهده شود.
فلزات سنگین
5 گرم از آمونیوم فلوراید را در 25 سی سی آب حل کنید ، سپس به محلول چند قطره کم هیدروکلریک اسید و 10 سی سی محلول هیدروژن سولفید-آب بیفزایید. هیچگونه تغییری نباید در محلول مشاهده شود.
حال به محلول آب آمونیاک و چند قطره از محلول آمونیوم سولفید بیفزایید. تنها یک سبز کمرنگ می تواند در محلول پدید آید و هیچگونه رسوبی نباید تشکیل شود.